Otwórz się na płynną komunikację!

Przebojowi ekstrawertycy uchodzą za dusze towarzystwa.

Uwielbiają być w centrum uwagi, mówić do publiczności, budować sieci kontaktów i dobrze się bawić w grupie. Według statystyk na świecie jest więcej Introwertyków niż Ekstrawertyków (tych pierwszych szacuje się na 25-57% populacji). Z drugiej strony bycie Ekstrawertykiem wydaje się być znacznie lepsze. Ich życie wydaje się być pełne wrażeń i szczęśliwe. Czy można posiąść choć garść cech ekstrawertyków? To możliwe!

Chciałabym Wam przedstawić OKNO JOHARI.Jest to psychologiczny model różnych sposobów komunikowania się, opracowany w latach 50. XX wieku przez Josepha Lufta i Harringtona Inghama z Uniwersytetu Kalifornijskiego (Johari to skrót ich imion).  

Okno to jest płynne w zależności od twojego stylu komunikowania i osobowości. Im bardziej jesteś otwarty na ludzi, tym bardziej rozwijasz obszar „ja publiczne”, im bardziej się zamykasz na ludzi tym bardziej rozwijasz obszar „ja prywatne” itp. Szerzej o każdym oknie poniżej:

JA PUBLICZNE zawiera to co wiem o sobie oraz to co wiedzą o mnie inni. Im bardziej obszar otwartości się rozrasta (jak wyżej) to bardziej rozwija się wrażliwość na innych, sposoby zachowania, świadomość różnic pomiędzy mną a innymi ludźmi. Im bardziej poznaje swoje słabości tym obszar publiczny rośnie.

JA UKRYTE to wszytko to o czym o sobie nie wiem, lecz inni o mnie wiedzą. Na przykład mój styl mówienia, na który nie zwracam uwagi (stałe zwroty), styl chodzenia, gestykulacja i mimika twarzy. Ta część jest dla nas nieświadoma.

JA PRYWATNE to wszystko to co o sobie wiem, a co nikt o mnie nie wie, gdyż nie planuje o tym z nikim rozmawiać. To wszystkie nasze sekrety, obawy, sprawy których się wstydzimy. Im więcej ukrywamy informacji przed wszystkimi, tym ten obszar się rozrasta i wpadamy w coraz większy introwertyzm. 

JA NIEŚWIADOME to wszystko to czego zarówno ja jak i inni o mnie nie wiedzą. Ta część nas zwykle aktywuje się w sytuacjach skrajnych, na przykład w czasie zagrożenia życia czy pod wpływem silnych emocji, które sprawiają, że kompletnie siebie nie rozpoznajemy.

Teraz kiedy znasz już okna JOHARI skup się na tym kim jesteś, jaki nie jesteś, jaki chciałbyś być, a jaki udajesz że nie jesteś. Bądź sobą i stań się otwarty na innych. My ludzie bardzo się od siebie różnimy, więcej o różnicach dowiesz się niebawem w następnym artykule o systemie DISA.

Angelika Głowacka

0 komentarzy

Wyślij komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Witryna wykorzystuje Akismet, aby ograniczyć spam. Dowiedz się więcej jak przetwarzane są dane komentarzy.

Related Articles

To nie dżuma, to ideologia.

To nie dżuma, to ideologia.

Ponadczasowość ,,Dżumy” i geniusz Alberta Camus zazwyczaj rozpatrujemy w kontekście współczesnej nam pandemii. Zadziwiające podobieństwo wydarzeń uderza w nas i naszą percepcję rzeczywistości. Albert Camus przecież nieprzypadkowo umieścił swoją powieść w bliżej niesprecyzowanym punkcie w czasoprzestrzeni. On wiedział, że to się wydarzy. To nasza świadomość została uśpiona.

czytaj dalej
Życie nie tak słodkie — o zmaganiach osób chorych na cukrzycę

Życie nie tak słodkie — o zmaganiach osób chorych na cukrzycę

Cukrzyca – choroba, która nie tylko wpływa na ciało, ale także na umysł i serce. To codzienne wyzwanie, któremu niektórzy z nas muszą stawiać czoła z odwagą i determinacją. Zazwyczaj cukrzycę poznajemy głównie od strony medycznej, skupiając się na profilaktyce i konieczności rutynowych badań. W efekcie wyobrażenie życia osoby chorej często sprowadzamy do regularnego monitorowania poziomu cukru we krwi i licznych wyrzeczeń. Dziś spojrzymy na ten temat z nieco innej perspektywy. Przyjrzymy się wyzwaniom, możliwościom i innym aspektom, które dowodzą, że cukrzyca nie jest i nigdy nie będzie czymś, co definiuje nas jako ludzi.

czytaj dalej
W pogoni za ideałem … który nie istnieje!

W pogoni za ideałem … który nie istnieje!

Żyjemy w czasach szybkich zmian, możemy je zobaczyć na każdym kroku. Coś, co dzisiaj jest już normą, jeszcze kilka lat temu mogło być tabu — wiwat życie w Polsce, ale już was uspokajam — nie tylko tu świat szybko ewoluuje. Często trafiam na shortsy na Faceboku i YouTubie o przemijaniu, a dokładniej o standardach piękna i modzie, mimo że ja nie należę do tych „modnych”. Oglądając je, możemy mieć wrażenie, że odkąd istnieje „showbiznes” na czele z Hollywood to nasze życie jest ukierunkowane w pewien sposób. Dlaczego tak uważam i dlaczego mnie to tak bardzo boli?

czytaj dalej