Pierwsza wizyta u psychologa — zgoda, kontrakt, tajemnica zawodowa

Pierwsza wizyta u psychologa, jak każda wizyta u specjalisty wiąże się z dyskomfortem, trudnymi emocjami i stresem, szczególnie kiedy udajemy się do niego po raz pierwszy. Takie same czynniki sytuacyjne pojawiają się w przypadku spotkania z psychologiem, które to jeszcze bardziej wpływają na nasz odbiór pierwszej wizyty, wokół której skoncentrowanych jest mnóstwo mitów i pogłosek.

Ze względu na towarzyszące pierwszemu spotkaniu z psychologiem ww. trudności, warto zwrócić uwagę na kilka podstawowych informacji: 

Zanim odbędzie się twoja pierwsza wizyta u psychologa, ważne jest dowiedzenie się, jakie specjalista ukończył studia, szkolenia i kursy oraz jakie uzyskał certyfikaty. Jeżeli nie sprawdzisz tego wcześniej, śmiało możesz zapytać o to również w trakcie spotkania. Pamiętaj! Dobry psycholog stale poszerza i aktualizuje swoją wiedzę.  

  1. Przebieg wizyty: 
  1. Świadoma i dobrowolna zgoda pacjenta na udział w spotkaniach;
    – rodzice powinni wyrazić zgodę na udział osoby niepełnoletniej w spotkaniu, jednak ich zdanie również jest brane pod uwagę. 
  2. Tajemnica zawodowa psychologa;
  • Pamiętaj! Już sam Twój udział w spotkaniu jest objęty tajemnicą zawodową. 
  • Psycholog jest zobowiązany do zachowania poufności i anonimowości pacjenta. 
  • Na podstawie ustawy o ochronie zdrowia psychicznego psycholog obowiązany jest do zachowania w tajemnicy okoliczności przyznania się osoby z zaburzeniami psychicznymi do popełnienia czynu zabronionego -> Charakter bezwzględny, co oznacza, że nie ma możliwości zwolnienia z niej. 
  • Ważne! Sytuacje, kiedy psycholog może złamać tajemnicę:
  • Zagrożenie zdrowia i życia pacjenta (np. przemoc domowa, samobójstwo).
  • Kodeks karny – psycholog, dowiadując się o przygotowaniu, usiłowaniu lub dopuszczeniu się czynu zabronionego, ma obowiązek powiadomić organ ścigania przestępstw pod groźbą kary pozbawienia wolności do lat 3 – dotyczy to pacjentów, u których nie stwierdzono zaburzeń psychicznych (np. przemoc, gwałt, zabójstwo). 
  • Z tajemnicy zawodowej może zwolnić psychologa sąd lub prokurator (kodeks postępowania karnego) tylko wtedy, gdy jest to niezbędne dla dobra postępowania karnego, a okoliczności nie mogą być ustalone na podstawie innego dowodu. 
  • Z tajemnicy zawodowej nie może zwolnić psychologa sąd lub prokurator w postępowaniu cywilnym, lub administracyjnym. 
  • Pamiętaj! Psycholog powinien powiadomić Cię o zamiarze złamania tajemnicy zawodowej. 

Aby kontynuować czytanie, przejdź na następną stronę ->

0 komentarzy

Wyślij komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Witryna wykorzystuje Akismet, aby ograniczyć spam. Dowiedz się więcej jak przetwarzane są dane komentarzy.

Related Articles

To nie dżuma, to ideologia.

To nie dżuma, to ideologia.

Ponadczasowość ,,Dżumy” i geniusz Alberta Camus zazwyczaj rozpatrujemy w kontekście współczesnej nam pandemii. Zadziwiające podobieństwo wydarzeń uderza w nas i naszą percepcję rzeczywistości. Albert Camus przecież nieprzypadkowo umieścił swoją powieść w bliżej niesprecyzowanym punkcie w czasoprzestrzeni. On wiedział, że to się wydarzy. To nasza świadomość została uśpiona.

czytaj dalej
Życie nie tak słodkie — o zmaganiach osób chorych na cukrzycę

Życie nie tak słodkie — o zmaganiach osób chorych na cukrzycę

Cukrzyca – choroba, która nie tylko wpływa na ciało, ale także na umysł i serce. To codzienne wyzwanie, któremu niektórzy z nas muszą stawiać czoła z odwagą i determinacją. Zazwyczaj cukrzycę poznajemy głównie od strony medycznej, skupiając się na profilaktyce i konieczności rutynowych badań. W efekcie wyobrażenie życia osoby chorej często sprowadzamy do regularnego monitorowania poziomu cukru we krwi i licznych wyrzeczeń. Dziś spojrzymy na ten temat z nieco innej perspektywy. Przyjrzymy się wyzwaniom, możliwościom i innym aspektom, które dowodzą, że cukrzyca nie jest i nigdy nie będzie czymś, co definiuje nas jako ludzi.

czytaj dalej
W pogoni za ideałem … który nie istnieje!

W pogoni za ideałem … który nie istnieje!

Żyjemy w czasach szybkich zmian, możemy je zobaczyć na każdym kroku. Coś, co dzisiaj jest już normą, jeszcze kilka lat temu mogło być tabu — wiwat życie w Polsce, ale już was uspokajam — nie tylko tu świat szybko ewoluuje. Często trafiam na shortsy na Faceboku i YouTubie o przemijaniu, a dokładniej o standardach piękna i modzie, mimo że ja nie należę do tych „modnych”. Oglądając je, możemy mieć wrażenie, że odkąd istnieje „showbiznes” na czele z Hollywood to nasze życie jest ukierunkowane w pewien sposób. Dlaczego tak uważam i dlaczego mnie to tak bardzo boli?

czytaj dalej